Spike @ Airsoftmarkt

Soms, heel soms, komt er iets op je pad dat buiten het normale valt, dat je intrigeert en verwondert.....

De zondag komt langzaam op gang, vandaag ga ik met mijn zoon en twee neven naar de eerste open dag Airsoft in Lelystad, Rowan is hier al een tijdje zeer enthouiast over en zet zich fanatiek in voor een groep die zich Dutch Mercaneries noemt.

Dutch Merceneries denk ik dan, ja hoor zal wel, waarschijnlijk een stelletje wannabe soldiers, grote mannen die een beetje soldaatje willen spelen, jongetjes die rechtstreeks achter de computer vandaan komen om Call of Duty na te spelen, maar......, maar houd ik mijzelf voor, Henk, niet gelijk oordelen en veroordelen, dat kan altijd nog.

Rowan had mij al eerder kennis laten maken met de Airsoftsport wapens die hij had aangeschaft en trots had getoont, niet van echt te onderscheiden wapens.

Uiteindelijk konden onze neven niet mee door allerlei oorzaken en besloot mijn vrouw om dan ook maar mee te gaan.

Rond twaalf uur vertrokken wij richting Lelystad om na een ritje van een kleine drie kwartier te arriveren, en omdat ik Rowan al een keer hiernaartoe had gebracht voor een event die Skirmish wordt genoemd wist ik precies waar ik moest zijn.

Aangekomen op de bestemming was daar de eerste verbazing want de eerste keer dat ik daar was kon ik zonder mankeren een klein leeg parkeerterreintje oprijden om Rowan af te zetten.

Maar deze keer was het parkeerterreintje vol, wat heet, in de grasvelden eromheen en de paar wegen aldaar stond het vol met geparkeerde wagens, ik schatte het aantal toch snel op een honderd plus en dat aantal zou alleen maar toenemen want achter mij reden nog een tiental andere wagens die klaarblijkelijk ook op het evenement afkwamen.

Bij het naderen van het terrein werden wij als vanzelf richting van een jongeman geleid, die ter plekke het parkeergebeuren begeleide en ik dacht " ok, organisatie, dat begint goed", geen wildparkeren maar een goed georganiseerde begeleiding.

Rowan kende deze man en begroette hem enthousiast, stelde ons voor en had een kort gesprekje met de man, waarna wij naar het ons toegewezen parkeerplekje reden.

Nadat Rowan zij gear, want hij had bijna alles meegenomen onder het mom van " lekker pa dan kunnen wij samen ook een Skirm spelen " uitgeladen had, liepen wij naar de ingang waar ik in de volgende verbazing viel en dat was het feit dat er veel mensen aanwezig waren en er veel kramen stonden met uiteenlopende handel op het gebied van Airsoft.

De stemming op het terrein was, ondanks dat ik veel vervaarlijk militair uitgedorste mensen zag rondlopen, er een van een fancy fair, gemoedelijk maar ook enigzins opgewonden, verwachtingsvol, alsof er iets ging plaatsvinden waarvan men niet precies wist wat het zou zijn maar waarvan men aannam dat het spannend was.

Rowan begroette intussen de een na de andere, en werd op zijn beurt weer enthousiast begroet en de high fives waren niet van de lucht, we werden door hem aan diverse mensen voorgesteld en hartelijk door hen begroet.

Nadat wij een plekje voor Rowan zijn spullen hadden gevonden gingen wij het terrein met de kramen checken, er stonden bedrijven en Airsoft winkels met allerlei waar op het gebied van Airsoft, Paintball en outdoorsports.

De kramen met Aisoftsport wapens trokken als vanzelf mijn aandacht want ik zeer veel mooie replica's staan en had gesprekken met diverse kraamhouders.

De kramen met kleding waren ook goed vertegenwoordigd net als die met allerlei onderdelen voor de wapens, allemaal intressant en de hele tijd voelde ik ik die geweldige sfeer die op het terrein aanwezig was.

Even verder op het terrein was er plaats ingeruimd voor een doe gedeelte, een handboogbaan, een kruisboogbaan, luchtbuksschieten en voor de kids een terreintje om kinderpaintball te spelen.

Samen met mijn zoon en vrouw hebben wij ons aan het handboogschieten en luchtbuksschieten gewaagd, waarbij Andrea als een waarlijke amazone de ene pijl na de andere pijl richting doel schoot en waarbij ik merkte dat zij zich opperbest vermaakte.

Nadat wij ons een tijdje hier mee bezig hadden gehouden was het tijd om de innerlijke mens tevreden te stellen en een hapje te eten, en ook dit onderdeel was meer dan goed verzorgd, geen hautte cuisine maar gewoon goed en lekker en verstrekt volgens een goed werkend systeem, chappeau daarvoor.

Na deze versnapperingen werd het tijd volgens Rowan om ons in te schrijven voor een van de Skirms die die dag zouden plaatsvinden.

De Skirms duurden een uur en omdat wij nog niet aan de beurt waren hadden wij nog volop tijd om kennis te maken met de groep van Rowan, de Dutch Mercaneries, die daar aanwezig waren om de organisatoren, Balls&Arrows te ondersteunen, zij het als marshalls, dan wel bij de uitgifte van huurwapens voor mensen die het spel aan den lijfe wilden beleven, maar nog geen wapens van zichzelf bezaten, dan wel achter de counter om al die hogerige magen te vullen.

Wij maakten kennis met Michel (Deadly) en Erwin (Opie voor ingewijden) en Rusty (Flux) en jack (de Ripper) en ook twee jongens, Ricardo en Wesley, die Rowan kende en die toevallig die dag aanwezig waren om voor de eerste keer een Skirm te ondergaan, en weer viel het mij op hoeveel plezier en toewijding deze mensen toonden.

Intussen verstreek de tijd en kwam het moment voor mijn allereerste optreden in het veld nader en moesten wij ons gaan prepareren.

Rowan had voor die dag zijn Mp5, Ak101, shotgun en sidearm meegenomen en omdat ik in onze tuin al een keer met de Ak had geschoten, besloot ik dat wapen in het veld te gebruiken.

Samen met Dennis, Flux, Hightower (Rowan) de twee nieuwe jongens, Ricardo, wesley (Nova) en mijzelf (Spike) vormden wij een squad en betraden wij het veld.

Bij de FeetPerSecond meting en het inschieten zorgden wij ervoor dat wij team Blue terecht kwamen en kon het spel beginnen.

Het spel van die dag was Capture The Flag wat voor zichzelf spreekt en streden wij tegen wij team Red.

Team Red was samengesteld uit een aantal veteranen, die er vervaarlijke uitzagen, volldig in multicammo, en die volgens mij vaker samen geopereerd hadden en een aantal nieuwelingen.

De verdeling binnen ons team was van dezelfde orde, met dit verschil dat Rowan de enige was die volledig in cammo was.

Het gaat een heel boek vergen om alles te beschrijven, maar wat ik wel wil zeggen is dat ik na het startsignaal en het opstellen in het veld een enorme adrenaline kick door mijn lijf voelde gaan, in een woord GEWELDIG.

De beleving, de actie, het teamwork, de ontbering, want ik zweette als een otter, rolde door de modder, vrat bijkans brandnetels en werd door een te enthousiaste teamgenoot bijna van een oorlel ontdaan, dit alles heeft bij mij een vuurtje onstoken, een Airsoftvirusje heeft mij te pakken en de medicatie daartegen bestaat gelukkig niet, de beleving is gewoon super, Airsoft is gewoon fantastisch, Skirms is het nieuwe soulfood wat mij betreft.

Rest mij na deze lange beschrijving( kon gewoon ff niet anders) alleen nog maar te zeggen,"" we kicked ass that day"", Team Blue was victorious, en ik ben blij dat daar een aandeeltje in heb mogen bijdragen.